สภาคองเกรสเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วในสัปดาห์นี้เพื่อผ่านกฎหมายที่จะป้องกันการนัดหยุดงานทั่วประเทศโดยพนักงานรถไฟเพียงไม่กี่วันหลังจากประธานาธิบดีไบเดนเตือนว่าการหยุดงานจะ “ทำลายล้างเศรษฐกิจของเรา”
ภัยคุกคามจากการโจมตีทางรถไฟ ซึ่งผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าจะส่งผลกระทบด้านลบครั้งใหญ่ต่อเศรษฐกิจทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นนานหลายเดือน เนื่องจากคนงานและบริษัทรถไฟล้มเหลวในการบรรลุข้อตกลงที่จะตอบสนองความต้องการของสหภาพแรงงานที่ต้องการค่าจ้างที่ดีขึ้นและตารางเวลาที่ยืดหยุ่นมากขึ้น
ดูเหมือนว่าความเสี่ยงจะถูกหลีกเลี่ยงในเดือนกันยายน เมื่อฝ่ายบริหารของ Biden ช่วยนายหน้าในข้อตกลงที่รวมการจ่ายเงินเพิ่ม 24% แต่คนงานในสหภาพแรงงานรถไฟ 4 ใน 12 แห่งของประเทศปฏิเสธการประนีประนอมเมื่อต้องลงมติ ส่วนใหญ่เป็นเพราะไม่มีการลาป่วยโดยได้รับค่าจ้าง ความล้มเหลวของการลงคะแนนเหล่านั้นทำให้ Biden เรียกร้องให้สภาคองเกรสเข้าร่วม
ในอุตสาหกรรมส่วนใหญ่ สภาคองเกรสไม่มีอำนาจบังคับยุติข้อพิพาทแรงงาน แต่กฎหมายปี 1926 ที่เรียกว่าพระราชบัญญัติแรงงานรถไฟให้อำนาจเฉพาะแก่ฝ่ายนิติบัญญัติในการกำหนดมติในความขัดแย้งที่เกี่ยวข้องกับพนักงานรถไฟ ร่างกฎหมายที่จะบังคับให้พนักงานการรถไฟยอมรับเงื่อนไขของข้อตกลงเบื้องต้นได้ผ่านการพิจารณาในสภาหรือสภาผู้แทนราษฎรในวันพุธและในวุฒิสภาในวันรุ่งขึ้น ร่างกฎหมายแยกต่างหากที่จะเพิ่มวันลาป่วยอีก 7 วันในข้อตกลงเดิมได้รับการอนุมัติในสภา แต่เสียชีวิตในวุฒิสภา หลังจากไม่ผ่านเกณฑ์การลงคะแนนเสียง 60 เสียงที่จำเป็นในการผ่านกฎหมายส่วนใหญ่ในห้อง
ทำไมมีการอภิปราย
ข้อพิพาทดังกล่าวทำให้ Biden ซึ่งให้คำมั่นว่าจะเป็น“ประธานาธิบดีที่มีสหภาพแรงงานมากที่สุด”ในประวัติศาสตร์ของสหรัฐฯ ต้องเลือกระหว่างการยืนหยัดเคียงข้างคนงานกับความเสี่ยงที่อาจส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจ
ส.ส.จากพรรคเดโมแครตหลายคนสะท้อนความรู้สึกของไบเดนว่า แม้ว่าพวกเขาจะฝืนทำข้อตกลงโดยไม่เต็มใจก็ตาม อันตรายจากการนัดหยุดงานก็หมายความว่าพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเข้าแทรกแซง นักวิจารณ์แนวอนุรักษ์นิยมมักจะปรบมือให้กับการกระทำใดๆ ก็ตามที่ทำให้อำนาจของสหภาพแรงงานอ่อนแอลง แต่บางคนกล่าวหาว่าไบเดนเสแสร้งที่ดำเนินการในกรณีนี้ หลังจากสนับสนุนแรงงานที่มีการจัดตั้งในสถานการณ์อื่นๆ ที่เป็นประโยชน์แก่เขาในทางการเมือง
ประธานมีมาภายใต้ไฟจากสหภาพรถไฟใครกล่าวหาว่าเขาเข้าข้าง“โจรบารอนรถไฟ” เพื่อกำหนดข้อตกลงที่จะทำให้พนักงานรถไฟ จำนวนของพรรคเดโมแครตก้าวหน้าซึ่งรวมถึง ส.ว. Bernie Sanders, I-Vt. และ Rep. Alexandria Ocasio-Cortez, DN.Y. ได้เรียกร้องให้สภาคองเกรสผ่านกฎหมายที่ตอบสนองความต้องการของคนงานในการลาป่วย ในท้ายที่สุด พวกเขาทั้งหมดตัดสินใจที่จะไม่ระงับความคืบหน้าของข้อตกลงหลักเกี่ยวกับการลาป่วย
นักวิจารณ์บางคนทางด้านซ้ายกล่าวว่าไบเดนและพรรคเดโมแครตทรยศต่อคำสัญญาที่ให้ไว้กับขบวนการแรงงานโดยบั่นทอนความสามารถของพนักงานรถไฟในการใช้ประโยชน์จากคุณค่าของพวกเขาเพื่อสภาพการทำงานที่ดีขึ้น คนอื่นๆ กล่าวว่า Biden ควรเข้ามาบังคับข้อตกลงตามเงื่อนไขของสหภาพแรงงาน แทนที่จะเข้าข้างบริษัทรถไฟที่ทำกำไรสูงซึ่งปฏิเสธที่จะให้พนักงานปรับปรุงคุณภาพชีวิตขั้นพื้นฐาน
ด้วยการแทรกแซงเพื่อหยุดการนัดหยุดงาน Biden เลือกตัวเลือกที่ดีที่สุดจากชุดตัวเลือกที่ไม่ดี
“Biden จะต้องชอบข้อตกลงที่ตอบสนองข้อเรียกร้องของสหภาพแรงงานอย่างแน่นอน แต่ด้วยความกังวลทางเศรษฐกิจที่ยังคงกระทบกระเทือนใจชาวอเมริกัน ประธานาธิบดีจึงไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้มีการหยุดงานประท้วง” — โจอี้ แกร์ริสันยูเอสเอทูเดย์
Biden ถูกต้องที่จะก้าวเข้ามา แต่เขาสนับสนุนด้านที่ไม่ถูกต้อง
“นาย. Biden มีเหตุผลที่ดีที่จะกังวลว่าการนัดหยุดงานจะทำให้เกิดการหยุดชะงักทางเศรษฐกิจอย่างมีนัยสำคัญและอาจเพิ่มแรงกดดันด้านเงินเฟ้อ แต่ประธานาธิบดีเลือกด้านผิดของการต่อสู้ เขาควรจะกดดันให้บริษัทต่าง ๆ ยอมแพ้” — บินยามิน อัปเพลบามนิวยอร์กไทมส์
ไม่มีอะไรเลวร้ายเกี่ยวกับการบังคับใช้ข้อตกลงที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งสองฝ่ายในข้อพิพาท
“การยอมรับข้อตกลง Walsh–Biden ซึ่งเป็นสิ่งที่ Biden เรียกร้องให้สภาคองเกรสทำ ไม่มีทางขัดขวางสหภาพแรงงานจากการเจรจาต่อรองเพื่อขอลาป่วยเพิ่มเติมในระดับท้องถิ่น ข้อตกลง Walsh–Biden เป็นข้อตกลงที่ยุติธรรม โดยผ่านขั้นตอนที่เหมาะสม และเป็นข้อตกลงที่การรถไฟและสหภาพแรงงานส่วนใหญ่ยอมรับ” — บทบรรณาธิการรีวิวแห่งชาติ
พรรคเดโมแครตปล่อยให้บริษัทรถไฟหลุดพ้นจากการเอารัดเอาเปรียบคนงาน
“เราสามารถใช้กรอบต่างๆ เพื่อทำความเข้าใจเรื่องราวนี้ได้ ‘เข็มนาฬิกาเดินเข้าสู่วิกฤต!’ เป็นหนึ่งเดียว ‘สองฝ่ายตกลงกันไม่ได้’ เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ‘คนงานที่เบื่อหน่ายต้องการศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ขั้นพื้นฐานจากผู้มีอำนาจที่โลภมาก’ ก็เป็นอีกกรณีหนึ่ง อันสุดท้ายจะผิดขนาดนั้นเลยเหรอ?” — พอล วอลด์แมนวอชิงตันโพสต์
ในที่สุด Biden ก็ถูกบีบให้เอาความต้องการของชาวอเมริกันในชีวิตประจำวันมาอยู่เหนือพันธมิตรในสหภาพแรงงานของเขา
“มติของสภาคองเกรสที่ป้องกันการนัดหยุดงานจะบีบให้ Biden ซึ่งตัดสินใจแล้วว่าเขาทำทุกอย่างถูกต้องในฐานะประธานาธิบดี เพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาทำงานให้กับใครจริงๆ เขาทำงานเพื่อคุณและครอบครัวหรือไม่? หรือว่าเขาทำงานให้กับขบวนการแรงงานสมัยใหม่ที่ได้รับการเอาใจซึ่งไม่มีความลังเลที่จะจับประเทศเป็นตัวประกันเพื่ออำนาจพิเศษในการเจรจาสัญญา” — บทบรรณาธิการผู้ตรวจสอบวอชิงตัน
พรรคเดโมแครตควรผ่านแผนการที่ตอบสนองความต้องการของคนงานเท่านั้น
“สภาคองเกรสต้องทำมากกว่านี้เพื่อให้แน่ใจว่าพนักงานรถไฟได้รับการตอบสนองก่อนที่จะบอกให้พวกเขากลับไปทำงาน ท้ายที่สุดแล้ว ความต้องการเหล่านี้ไม่ได้ไร้เหตุผล” — บทบรรณาธิการฟิลาเดลเฟีย อินไควเรอร์
ไบเดนทำให้ขบวนการแรงงานทั้งหมดอ่อนแอลง
“บริษัทรถไฟได้เลิกจ้างงานเพื่อที่จะใช้จ่ายค่าจ้างน้อยลงและเพิ่มผลกำไร ในขณะที่บังคับให้พนักงานบนรถไฟที่มีพนักงานไม่เพียงพอต้องยอมรับเงื่อนไขการลงโทษ ชั่วโมงการทำงานที่นานขึ้น และเวลาหยุดที่น้อย ด้วยการเลือกใช้อาวุธที่แข็งแกร่งกับสหภาพแรงงานรถไฟ Biden กำลังทำอย่างเต็มที่เพื่อให้แน่ใจว่าไดนามิกในการแสวงหาผลประโยชน์นี้จะดำเนินต่อไป เขายังชี้ให้เห็นถึงผลประโยชน์ขององค์กรในอุตสาหกรรมอื่นๆ ว่าความเชื่อที่สนับสนุนแรงงานของเขาเองไม่ได้ขยายไปถึงการสนับสนุนคนงานเมื่อพวกเขาขู่ว่าจะสร้างความไม่สะดวกหรือความยุ่งยาก ซึ่งแน่นอนว่าเป็นแหล่งประโยชน์ที่แท้จริงเพียงแหล่งเดียวของพวกเขา” — ลุค ซาเวจจาโคบิน
พรรคเดโมแครตจะยืนหยัดต่อสู้กับสหภาพแรงงานที่อยู่เหนือการควบคุมก็ต่อเมื่อพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานทางการเมืองเท่านั้น
“การประท้วงหยุดงานทางรถไฟจะส่งผลเสียต่อเศรษฐกิจพอๆ กับการปิดโรงเรียนสำหรับเด็กๆ แต่คราวนี้ Biden กังวลว่าพรรคของเขาจะต้องชดใช้ทางการเมือง ลองนึกถึงความหน้าซื่อใจคดในครั้งต่อไปที่ประธานาธิบดีพยายามเข้าไปยุ่งในอุตสาหกรรมส่วนตัวเช่น Amazon และ Starbucks หรือเมื่อลูกของคุณถูกสอนโดยครูที่ไม่ดีซึ่งคุ้มครองโดยสหภาพแรงงาน ไบเดนและพรรคเดโมแครตไม่สนใจว่าใครจะเจ็บปวด ตราบใดที่ไม่ใช่พวกเขา” — เจมส์ โบวาร์ดนิวยอร์กโพสต์
สภาคองเกรสจำเป็นต้องปรับปรุงกฎหมายแรงงานที่ล้าสมัยเพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์เหล่านี้ในอนาคต
“เราจำเป็นต้องมีการอภิปรายที่ใหญ่ขึ้นเกี่ยวกับประเภทของการจ้างงานเหล่านี้ และวิธีที่เราระงับข้อพิพาทประเภทนี้ … ดูเหมือนจะไม่มีใครมีความอยากที่จะปรับปรุงกลไกเก่า ๆ ที่เทอะทะเหล่านี้ที่เรามีสำหรับสิ่งต่าง ๆ และมันอาจจะเกินกำหนดไปนานแล้ว” — คิมเบอร์ลีย์สตราสเซิลวารสารวอลล์สตรีท